Hamile olduğunuzu öğrendiğiniz anda dünyanız değişir. Yeni doğmuş bir bebeğin mavi bir battaniye üzerindeki ayaklarının resmi, ebeveyn olurken kaygıyı yönetmenin ne kadar önemli olduğunu gösteriyor
Kendinize bakmaktan bir bebeğe (ve belki de birden fazla çocuğa) bakmaya geçeceksiniz, bu da herkesin biraz endişeli hissetmesi için yeterli. Ebeveynlik hayatınızın en ödüllendirici deneyimlerinden biri olabilir, ancak aynı zamanda birçok endişe ve kaygıyı da beraberinde getirebilir.
Bazı düzeylerde, ebeveyn olma konusunda endişelenmek tamamen normaldir. Ebeveynler bazen bir bakıcı olarak yetenekleri konusunda şüpheye düşebilir veya çocuklarını güvende tutma kapasitelerinden korkabilirler.
New York'ta perinatal depresyon ve anksiyete konusunda uzmanlaşmış bir psikiyatrist olan Dr. Susan Park, Zencare'deki bir makalesinde "Yeni bir annenin bebeğinin sağlığı ve bir bakıcı olarak yeteneği hakkında endişelenmesi yaygındır" diyor.
Peki, ebeveynlerin ilk kez yaşadıkları endişelerin zararsız düşüncelerden anksiyete bozukluğu belirtilerine dönüştüğünü nasıl anlarız?
Ebeveyn kaygısı: Belirti ve semptomlar
Ebeveynlerin çocuklarının güvenliği ve gelişimi gibi konularda endişelenmeleri normal olsa da, kaygı ebeveynliğin normal bir parçası değildir ve hem ebeveynler hem de çocuklar için olumsuz sonuçlara yol açabilir. Ebeveynlerin ebeveynlik kaygısının belirti ve semptomlarını tanımaları ve gerekirse uygun desteği almaları önemlidir.
Sürekli endişe veya korku - ya da belirli korkular hakkında sürekli düşünceler - anksiyete belirtileri olabilir.
Anksiyetenin bazı yaygın fiziksel belirti ve semptomları şunları içerebilir:
"Gergin, huzursuz hissetmek
Yaklaşan bir tehlike, panik veya kıyamet hissine sahip olmak
Artmış kalp atış hızına sahip olmak
Hızlı nefes alma (hiperventilasyon)
Terleme ve titreme
Zayıf veya yorgun hissetmek
Konsantre olmakta veya mevcut endişeden başka bir şey düşünmekte güçlük
Uyku sorunu yaşamak
Gastrointestinal (GI) sorunlar yaşamak
Endişeyi kontrol etmekte zorluk çekmek
Kaygıyı tetikleyen şeylerden kaçınma dürtüsüne sahip olmak"
GeneSight tarafından Louisville Courier Journal'da yayınlanan bir makalede Louisville, Ky'de bulunan Debbie Thomas, EdD, APRN, "Anksiyete ve endişe aynı şey değildir" diyor. "Endişe durumsaldır. Anksiyete ise kalıcı ve aşırıdır - ve stres ya da sıkıntının belirli bir nedeni ortadan kalktığında kaybolmaz."
Bir makaleye göre, ebeveyn kaygısının belirtileri şunları da içerebilir:
"Koruma ve kaçınma davranışları gösterebilirsiniz" - ebeveynler çocuklarının herhangi bir zorlukla karşılaşmamasını sağlamak için kendi yollarından çıkabilirler. Örnek olarak, bir çocuk spor takımında olumsuz bir deneyim yaşadıysa, ebeveyn onu hemen takımdan çekebilir."
"Endişeli konuşmalar yapabilirsiniz" - ebeveynler devam eden endişelerini ve kaygılarını eşleri veya arkadaşlarıyla paylaşırken, çocukları arka planda her kelimeyi özümseyerek dinleyebilir."
"Olası olmayan durumları bir ihtimalden olasılığa hızlı bir şekilde taşıyabilirsiniz." Makaleye göre, "Trajik olayları - okul saldırıları, havuzda boğulmalar ve benzerleri - olasılık olarak düşünmeye başladığınızda, ebeveynlik kaygısı yaşayabilirsiniz."
"Çocuklarınızın sorunları dışında kendi hayatınız olmayabilir." Çocuğunuzun hayatından sağlıklı bir şekilde ayrılmamak ve "çocuk dramasına" kapılmak ebeveynlik kaygısının bir belirtisi olabilir."
"Ebeveynlikle ilgili soruları araştırmak için aşırı zaman harcıyor olabilirsiniz." Pek çok ebeveynin çocuklarını etkileyen sorunları veya tıbbi durumları araştırmak için zaman harcaması muhtemeldir. Ancak, bir ebeveyn çocuğunun hayatını etkileyebileceğini düşündüğü her şeyi araştırmak için günde saatler harcıyorsa, bu ebeveynlik kaygısına işaret edebilir."
Ebeveyn kaygısı: Nedenleri ve Etkileri
Anksiyetenin nedenleri ve tetikleyicileri çok durumsal olabilir.
Ulusal Ruh Sağlığı Enstitüsü'nün (NIMH) web sitesine göre, "Araştırmacılar hem genetik hem de çevresel faktörlerin anksiyete bozukluğu geliştirme riskine katkıda bulunduğunu tespit ediyor".
NIMH'e göre, risk faktörleri arasında "stresli ve olumsuz yaşam veya çevresel olaylara maruz kalma", "biyolojik akrabalarda anksiyete veya diğer ruh sağlığı bozuklukları öyküsü" ve hatta "çocukken utangaçlık veya yeni durumlarda sıkıntılı veya gergin hissetme" gibi şeyler yer alabilir.
Psychology Today'de yer alan bir makaleye göre, "Kaygının gerçek nedeni, geleceği hayal etme kapasitesine sahip bir insan olmaktır". "İleride neler olabileceğine ya da olamayacağına dair zihinsel bir endişe durumu olarak anksiyete, kişinin kendi sağlığı, işi ya da aşk hayatı, iklim değişikliği ya da ekonomideki gerileme gibi gelecekteki koşullarla ilgili belirsizliği yansıtır. Gerçek dünyadaki olaylar tarafından tetiklenebilir - yaklaşan bir doktor ziyareti, ilişki çatışması, kira artışı - ya da tamamen içsel olarak, gerçek veya hayali tehdit düşünceleri (patron bir toplantıda sizi çağırdığında ne söyleyeceğinizi bilememek) yoluyla üretilebilir."
Ebeveynler için endişe nedenleri sonsuz gibi görünebilir. Çocuğunuzun normal bir şekilde gelişip gelişmeyeceğinden, arkadaş edinip edinmeyeceğinden, gençliğin cazibesinden kaçınıp kaçınmayacağından veya başarılı, işlevsel ve mutlu bir yetişkin olup olmayacağından endişe ediyor olabilirsiniz.
Durumsal bir endişe sürekli bir kaygı durumuna dönüştüğünde - düşüncelerin yarışması, "zihninizi kapatamadığınızı" hissetmek veya ebeveynlik yeteneğinizi etkileyecek kadar sürekli endişelenmek - o zaman ebeveynlik kaygınız olabilir.
"Ebeveynler olarak diğer nesillere göre gerçekten daha mı endişeliyiz? Yoksa internet, ebeveynlerin yüzyıllardır sahip olduğu korkuları mı dile getiriyor?" Yayınlanan bir makale bu soruları soruyor.
Makaleye göre, ebeveynlik kaygısının aile ya da kişisel geçmiş, çocukken utangaçlık ya da stresli yaşam olayları deneyimlemenin ötesinde çeşitli nedenleri olabilir. Ayrıca, "çocuğunuzun 'normal' olup olmadığını veya kilometre taşlarını karşılayıp karşılamadığını görmek için diğer çocuklarla aşırı karşılaştırma yapmanın" diğer faktörlerin yanı sıra ebeveyn kaygısı için bir tetikleyici olabileceğinden de bahsediliyor.
Bununla birlikte, anksiyete için risk faktörlerine sahip olmanızın, mutlaka bundan muzdarip olacağınız anlamına gelmediğini unutmamak önemlidir.
Bir makaleye göre, "Aile geçmişi veya belirli çevresel maruziyetler gibi anksiyete için bazı risk faktörleri üzerinde kontrol sahibi olduğunuz şeyler değildir, ancak değiştirebileceğiniz başka faktörler de vardır." "Örneğin, besleyici bir diyet uygulamak, düzenli fiziksel aktivite yapmak, sigarayı veya madde kullanımını bırakmak ve ihtiyaç duyduğunuzda arkadaşlarınızdan, ailenizden ve ruh sağlığı uzmanlarından destek almak gibi yaşam tarzı değişiklikleri yapmaya odaklanabilirsiniz."
Etkileri
Tedavi edilmediğinde, anksiyetenin fiziksel ve duygusal semptomları daha büyük sağlık sorunlarına dönüşebilir. Anksiyete sadece vücuda zarar vermekle kalmaz, aynı zamanda araştırmalar ebeveyn anksiyetesinin çocukları da önemli ölçüde etkileyebileceğini göstermektedir.
Bir araştırmaya göre, aşırı ebeveyn kaygısı çocuklarda kaygı ve depresyon belirtilerinin görülme olasılığını artırabilir.
"Kaygılı ebeveynlerin göz önünde bulundurması gereken en zor etkilerden biri, kendi kaygılarının çocuklarına yansıyıp yansımadığıdır. Bir makaleye göre, kaygılı ebeveynler çocuklarına çok güvenli ve sevgi dolu bir yuva sağlama eğiliminde olduklarından, bilim insanları bu konuda ikilemde kalmaktadır."
Bir başka çalışmada, annenin aşırı kontrolcü davranışlarının sadece çocuğun anksiyete semptomlarıyla değil, aynı zamanda çocuğun benlik algısıyla da ilişkili olduğu bulunmuştur. Çalışma, "ebeveynin aşırı kontrolünü azaltmayı ve çocukların ustalık ve yeterlilik duygusunu artırmayı amaçlayan stratejilerin, çocuk anksiyetesinin önlenmesi ve tedavisinde önemli olabileceğini" öne sürmektedir.
Ebeveyn Kaygısını Azaltmak için Altı İpucu..
1. Kendinize her şeyin bir aşama olduğunu hatırlatın
"Hiçbir şey sonsuza kadar sürmez" sözü hem bir lütuf hem de bir lanet olabilir. Bebeklik döneminin tadını çıkarmak ve bebeğinizle bağ kurmak harika olabilir. Ancak, ebeveynler yürümeye başlayan çocuk aşamasına ve "korkunç ikiler" dönemine geçerken, zamanın sona erdiği için üzülebilirler. Aynı zamanda, uykusuz geceler, ağlama ve çaresiz bir bebeğe bakmanın getirdiği sürekli temizlik/çamaşır/yemek stresliyse, ebeveynlere bunun hayatın sadece bir aşaması olduğunu hatırlatmaya yardımcı olabilir.
Geçiş stresini yönetmenin çeşitli yolları vardır. Bunlardan bazıları şunlardır:
"Heyecanlı bekleyişin yanı sıra korku, endişe veya üzüntüyü de içerebilen savunmasız hissettiğinizi kabul edin."
"Duyguların sabit olmadığını ve asla tek bir duyguya takılıp kalmadığınızı bilin. Aynı gün içinde aynı koşullar karşısında korkmuş, iyimser ve heyecanlı hissedebiliriz. Olumlu duygulara odaklanın."
"Yolunuza devam etmek için olumlu adımlar atın. Bazı düşünceleri durdurmak birkaç araç olmadan kolay değildir. Mutfağınızda müzik açıp dans etmek, doğada yürüyüşe çıkmak, büyük bir bardak su içmek, duruşunuzu açmak (ayakta durun ve kollarınızı iki yana doğru uzatın) ve nefes almak gibi tamamen farklı bir şey yapmak. Ayrıca sizi daha iyi bir yöne yönlendirecek kısa ve ilham verici bir şeyler okuyabilirsiniz."
Hem sizin hem de çocuğunuzun hayatındaki birçok evre birkaç ay veya yıl sürebilir. Elinizden geldiğince içinde bulunduğunuz zamanın tadını çıkarmaya çalışın. Belki bir gün geriye dönüp baktığınızda, yeni doğan bebeğinizin uyku düzeninizi bozduğu ya da yürümeye başlayan çocuğunuzun etrafta koşuşturup her şeye karıştığı günleri anımsar, hatta özlersiniz.
2. Yeni bakış açıları arayın
Bir ebeveyn olarak çocuklarınızın ulaştığından emin olmak isteyeceğiniz pek çok kilometre taşı vardır. Çocuğunuzun davranışlarının nasıl olacağına dair mükemmel bir imaja sahip olabilirsiniz, ancak beklentilerinizi sıfırlamanın daha iyi olduğunu fark edebilirsiniz.
Çocuğunuzun zaman çizelgesini bir başkasınınkiyle karşılaştırmak istemeniz alışılmadık bir durum değildir. Ancak, çocuğunuz doğduğu andan yuvadan ayrıldığı ana kadar, hayatı kendine özgü ve bireysel zaman çizelgesine göre gelişecektir.
Konu çocuklarınız ve onların davranışları olduğunda, her günün iyi yanlarını bulmak bakış açınızı yeniden şekillendirmenize yardımcı olabilecek bir taktiktir.
"Her gün övecek bir şeyler bulmaya özen gösterin. Ödüller konusunda cömert olun - sevginiz, kucaklamalarınız ve iltifatlarınız harikalar yaratabilir ve çoğu zaman yeterince ödüllendirici olabilir." "Çok geçmeden, istediğiniz davranışı daha fazla 'büyüttüğünüzü' göreceksiniz.
3. Sosyal destek arayın
Her şeyi kendi başınıza yapmaya çalışmak cazip gelse de, "çocuk yetiştirmek için bir köy gerekir" sözü doğru olabilir. Ebeveynlikte topluluk ve destek aramak çok önemlidir.
Aktör Busy Phillips Yahoo Life'a "Annelik yapmak için pek çok insana güvenmek zorundasınız" diyor. "'Bir köy gerekir' sözü doğrudur ama artık köylerde yaşamıyoruz. Köyünüzü diğer 'annelerle' kuruyorsunuz, gerçek anneler olmak zorunda değil."
"Philipps sözlerine şöyle devam etti: "Çocukluğumdan beri en iyi arkadaşım olan Emily, doğumdan beri çocuklarımın hayatında. "Kız kardeşim anne olmadan önce teyzeydi ve kendini çocuklarıma göstermeye o kadar adamıştı ki. Arkadaşım Jen de Birdie'ye karşı gerçekten tatlı bir annelik rolü üstlendi. Bence bu çok önemli: Çocuklar ergenlik çağına geldiklerinde güvenebilecekleri başka yetişkinlere ihtiyaç duyuyorlar."
Her yaştan anne arkadaşa sahip olmanın önemi hakkında:
"Hayat, ister genç olsunlar ister kalbi genç, arkadaşlarla paylaşıldığında gerçekten daha tatlı. Dünyam ve ebeveynlik algım, bu eşsiz çok kuşaklı dostluklara sahip olduğum için çok daha zengin ve sağlam. Onlar için daha fazla minnettar olamazdım. Günün sonunda - aramızdaki büyük yaş farklarına ve yaşam evrelerine rağmen - biz aslında sadece anneyiz, çocuk yetiştirmenin üst üste binen acılarına ve ihtişamına gülüyor, ağıt yakıyor ve annelik yolculuklarımızda bizi ayrılmaz bir şekilde birbirimize bağlayan çok sayıda diğer yönler üzerinde bağ kuruyoruz."
4. Kendinize ve içgüdülerinize güvenin
Ebeveynler her gün çok sayıda karar almakla karşı karşıyadır ve bu kararlardan bazılarını ikinci kez tahmin etmek nadir değildir. Hayatı yönlendirmek için pek çok bilinmeyen vardır ve ne kadar hazırlıklı olursanız olun, belirli kararları vermek için sezgilerinize ve içgüdülerinize güvenmeniz gereken zamanlar olacaktır.
Green Child Magazine'de Amity Hook Soho "Bir anne olarak evinizin duygusal termostatı sizsiniz" diye yazıyor. "Memnun olduğunuzda, huzurlu bir enerji ailenize akar ve onları besleyici, teşvik edici, koşulsuz sevginizle sarar. Bu enerji tüm eve yayılır ve ailenizin her bir üyesini etkiler. Yeni bir anne olarak huzurlu bir zihne sahip olmak, öz bakımla ve içgüdülerinize güvenmeyi öğrenmekle başlar."
Soho devam ediyor: "Gülmeyin ama ben analitik biriyim (ve o zamanlar oldukça sinirliydim), bu yüzden veri arıyordum... kanıt... çocuk doğurmanın ve büyütmenin doğru bir yolu olduğunu kesin olarak gösterecek yeterli kanıt. Bulabildim mi? Her bir yazardan ilham aldığım kesin olsa da, çoğunlukla mevcut kitabın tavsiyelerinin bir önceki kitapla çeliştiğini hissettim. Ayrıca bazılarının bana yanlış yapıyormuşum gibi hissettirdiğini fark ettim."
Çoğu yeni ebeveyn, muhtemelen yaptığınız şeyin doğru olduğuna dair kanıt veya kanıt isteme duygusuyla ilişki kurabilir. Ancak günümüzde birbiriyle çelişen çok sayıda ebeveyn tavsiyesi olduğu için, mutlaka aynı fikirde olmayan birileri çıkacaktır. Ebeveynlik tavsiyelerinin gürültüsünü kesmek için kendi kararlarınızı ve içgüdülerinizi dinleyin ve onlara güvenin.
Soho, "O sessiz anlarda aldığım ipuçlarına ve dürtüklemelere güvenebilmek biraz zaman aldı," diye yazıyor, "Ama meditasyon gibi, ne kadar çok yaparsanız, mesajlar o kadar netleşiyor."
5. Mükemmeliyetçi zihniyetten kurtulun
Ebeveyn olmanın zevklerine dair mükemmel bir imajınız var mı? Elsa'nın sözleriyle: "Bırak gitsin." Mükemmel ebeveynlik diye bir şey yoktur ve ebeveynlerin çocuk yetiştirirken karşılaştıkları zorlu zamanları nadiren içerir.
Peki, yolun bir yerinde kafamızda yarattığımız ideal ebeveyn imajından saptığımızda ne olur? Bazıları için bu, kendini kötü bir ebeveyn ya da başarısız olarak nitelendirmek gibi olumsuz kendi kendine konuşmalara yol açabilir.
Psychology Today'de yeni ebeveynler için mükemmeliyetçi zihniyetle ilgili bir makaleye göre, "Yeni bir kural koyun: Bir arkadaşınıza önereceğiniz ya da söyleyeceğiniz şey onlar için yeterince iyiyse, sizin için de yeterince iyidir." "Anne arkadaşınız için esneklik modeli oluşturun. Ayağınızı gazdan çekin, kibirli olmayın, emin olmayan ve her zaman her şeyi tam olarak doğru yapamayan geri kalanımız gibi sıradan kusurlu bir insan olun."
Bu bağlamda, daha az stresli ebeveynliğin sırrı, kendi kendinize yaptığınız olumsuz konuşmaları azaltmak ve ebeveynliğiniz mükemmel olmadığında kendinize karşı şefkatli olmakta yatıyor olabilir. Çıktığınız bu yolculukta kendinize lütuf gösterin.
6. Gerektiğinde profesyonel yardım alın
Günün sonunda, anksiyete belirtileriniz her şeyi tüketir ve bunaltıcı hale gelirse çocuğunuza en iyi şekilde bakamazsınız. Kendinizi uyuyamaz veya yemek yiyemez, mantıklı düşünemez, endişe verici düşünceler düşünmekten kendinizi alıkoyamaz veya yaklaşan kıyamet hissini durduramaz halde bulursanız, bir klinisyene görünmeniz gerekebilir.
Mental Health America'nın web sitesine göre "Kendinize iyi bakmak, bebeğinize ve ailenize iyi bakmanın temelidir". "Hangi tedavi yolunun sizin için en iyisi olduğunu ve bunu nasıl gerçeğe dönüştüreceğinizi belirlemek için sevdiklerinizle, doktorlarınızla ve toplum destekleriyle birlikte çalışın."
Genel olarak, ebeveyn kaygısı hem ebeveyn hem de çocuk üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilecek bir deneyimdir. Ebeveynlerin, ebeveyn kaygısının belirtilerini, semptomlarını, nedenlerini ve etkilerini tanımaları ve kaygılarını yönetmek ve sağlıklı bir ebeveyn-çocuk ilişkisini teşvik etmek için uygun desteği aramaları önemlidir.
Comments