top of page

Çocuğum Üniversite sınavı sonuçlarından memnun değil. Ona nasıl destek olabilirim?

Yazarın fotoğrafı: DR. Berrin  Turan DR. Berrin Turan

Birçoğu muhtemelen eğitim yolculuklarındaki bu büyük an hakkında kararsız hissediyor. Bir yandan, okul yılları tamamlandığı için bir bütünlük hissi var. Diğer yanda ise bir duygu yumağı var: stres, endişe ve bilinmeyenin verdiği heyecan. Matriks (veya 12. Sınıf) öğrencileri ve ebeveynleri, matriks başarıyla tamamlandığında verilen bu belgenin geleceğe bir bilet olduğunu bilirler.

Sonuçlar, bir yüksek öğretim kurumuna başvurmaya hak kazanıp kazanmadığınızı belirler; üniversite niteliklerini zenginlik, imaj ve şöhrete giden ideal (ya da tek) yol olarak gören bir toplumda bu büyük bir meseledir. Üniversite yeterlilikleri aynı zamanda mesleki eğitimden daha üstün görülüyor.

Dolayısıyla, gerekli matriks notlarına ulaşamayanlar üniversiteye gidemeyeceklerdir. Bu durum hayalleri yıkabilir ve başarısızlık, umutsuzluk ve çaresizlik duygularıyla birlikte büyük bir hayal kırıklığına neden olabilir. Bir ebeveynin veya bakıcının bu durumda nasıl tepki vereceği son derece önemlidir.

Ebeveyn-çocuk ilişkileri konusunda uzmanlaşmış bir araştırmacı olarak, zor, korkutucu ve hayal kırıklığı yaratan bu dönemde çocuklara rehberlik etmek için tavsiyelerimi burada bulabilirsiniz.

Olumlu destek;

Hayal kırıklığına uğrayan ve kendilerini başarısız hisseden çocuklarınızın duyması gereken dört temel şey vardır:

  • Düştükten sonra ayağa kalkmak önemlidir

  • Başarı görecelidir: herkes farklıdır ve farklı yeteneklere sahiptir

  • Üniversite diploması almak dışında başarıya ulaşmanın birçok yolu vardır

  • Bir ebeveyn olarak çocuğunuzun her şeyi yapabileceğine inanırsınız.

Bu tür olumlu ve sevgi dolu bir destek çok önemlidir. Çeşitli meslektaşlarımla birlikte yürüttüğüm araştırmalar, ebeveynlerin ergenlerin karar verme, yaşam hedefleri ve istekleri açısından önemli olduğunu gösteriyor. Ayrıca, ergenlerin psikolojik refahını şekillendirmede ve hem sağlıklı hem de riskli davranışları modellemede kilit bir rol oynamaktadırlar.


Reddetme, ihmal etme, psikolojik kontrol, performans baskısı, aşırı korumacılık ve hoşgörülü ebeveynlik gibi olumsuz ebeveynlik uygulamaları, iyi kararlar vermede zorluklarla ilişkilendirilmektedir. Çocuklar karar verme konusunda paniğe kapılabilir, özellikle kariyer seçimleri konusunda kararsız kalabilir veya riskli kararlar verebilir.


Ebeveynlerin çocuklarının sonuçlarının bekledikleri gibi olmamasından dolayı hayal kırıklığına uğramaları normaldir. Ancak, başlangıç olarak derin bir nefes alın ve çocuğunuzun da sonuçlarını kabullenmekte zorlandığını ve başarısız olduğunu düşünebileceğini fark edin. Başarısız oldukları için onları azarlamanın zamanı değil.


Unutmayın, 12. sınıfta geçirilen yıl, büyük ölçüde başarıya ulaşmak ve performans gösterme baskısını hissetmekle ilgiliydi. Bu durum sadece stres ve kaygılarını artırır.


Derin bir nefes almak, çocuğunuzu destekleme yaklaşımınızda sakinlik sağlar. Duyarlı, destekleyici, yaklaşılabilir, cesaretlendirici ve anlayışlı olmayı içeren daha olumlu bir yaklaşım, çocuğunuz için çok duygusal bir durumu dağıtmaya başlamak için çok yararlı olacaktır.


Konuşmak ve plan yapmak için çocuğunuz ile bir odaya çekilin

Çocuğunuzun sözünü kesmeden sonuç hakkında neler hissettiğini anlatmasına izin verin. Çocuğunuzun ileriye dönük düşünceleri olup olmadığını öğrenmek iyi bir fikir olacaktır. Bu, birkaç hafta boyunca birkaç tempolu konuşmanın ilki olabilir. Bu biraz perspektif kazandıracak ve çocuğunuza her şeyi enine boyuna düşünme şansı verecektir. Bu, karar verme sürecinde sahiplenme duygusu geliştirmelerine yardımcı olmanın yanı sıra güven ve yeterliliklerini de artıracaktır. Bu, psikolojik esenliğe ulaşmak için psikolojik ihtiyaçların karşılanması açısından önemlidir.

Bir sonraki adımın ne olacağını düşünmemişlerse, A planına ulaşılamadığı için bir B ve C planı oluşturarak seçenekleri birlikte keşfetmeyi düşünebilirsiniz. Örneğin, çocuğunuz daha iyi performans göstermeyi beklediği dersler için yeniden notlandırma talep edebilir. Ya da Eksik olduğunu hissettiği dersler için özel bir programa dahil olabilirler.

Bu süre zarfında çocuğunuzu ve onun refahını izleyin. Bir danışman, psikolog ya da çocuğunuzun yakın olduğu bir öğretmen veya arkadaş gibi başka kişilerden bir sonraki adımları belirlemede yardımcı olmaları, seçenekler sunmaları veya sadece size ve çocuğunuza ek destek sağlamaları için yardım almanız gerekebilir.




 
 
 

Comments


bottom of page